کارمزد تراکنش ارز دیجیتال چیست؟

زمانی که در بلاک چین معامله می کنید با کارمزد تراکنش ارز دیجیتال رو برو هستید. کارمزد تراکنش زمانی پرداخت می شود که ارزهای دیجیتال را به کیف پول دیگری منتقل کنید. پردازش و تایید معاملات در بلاک چین به تلاش زیادی نیاز دارد و این کارمزد برای جبران تلاش ماینرها باید پرداخت شود.

 کارمزد تراکنش می تواند براساس میزان شلوغی شبکه بلاک چین (سختی شبکه) نوسان داشته باشد و همچنین کارمزد تراکنش ها می تواند انعطاف پذیر باشد. کاربری که می خواهد فوراً پرداختش تأیید شود می تواند هزینه بالاتری را انتخاب کند تا به ماینرها انگیزه دهند که تراکنشش را زودتر تایید کند. این هزینه ها در اکثر صرافی های ارز دیجیتال ثابت است  اما ممکن است کاربران هنگام استفاده از کیف پول های خاص گزینه تنظیم هزینه ها را داشته باشند.

دلیل وجود کارمزد تراکنش چیست؟

کارمزد تراکنش ها در ابتدا به عنوان ابزاری آنتی اسپم در بیت کوین معرفی شدند اما به یکی از مهمترین ویژگی های بلاک چین تبدیل شدند. در ابتدا، هزینه کارمزد تراکنش ها مانع از اضافه بار در شبکه بیت کوین بود.  از این رو خالق بیت کوین با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو از سیستم hashcash   آدام بک الهام گرفته است که متکی به سیستم اثبات کار (PoW) بود.

حدود دو سال بعد، توسعه دهنده بیت کوین، گاوین آندرسن (Gavin Andresen)، متوجه یک قانون کد منبع شد که نیازمند حداقل کارمزد تراکنش 0.01 بیت کوین می باشد که 352 دلار با قیمت های امروز چشمگیر است.

در سال 2010، به نظر نمی رسید که این هزینه مسئله بزرگی باشد. اما با گذشت زمان، با افزایش ارزش دلار بیت کوین و افزایش تقاضا برای فضای بلاک، مردم دریافتند که این قیمت بسیار زیاد است .  به ویژه برای کسانی که می خواهند مقادیر کمتری از بیت کوین را ارسال کنند. توسعه دهندگان بیت کوین، با به روز کردن شبکه این قانون را حذف کردند و از طریق ارتقا SegWit2x  اندازه بلاک را افزایش دادند. اکنون، کارمزد تراکنش ها می تواند بسیار کمتر از 0.01 بیت کوین باشد و به بخشی اساسی از سلامت شبکه تبدیل شده اند. بلاک چین های دیگر مانند اتریوم و ریپل نیز به اهمیت هزینه های معامله پی بردند و استراتژی های مشابهی را برای انگیزه دادن به ماینرها در پیش گرفتند.

کارمزد تراکنش ها چگونه کار می کند؟

کارمزد تراکنش ها باعث انگیزه ماینرها می شود تا معاملات با هزینه بالاتر را در اولویت قرار دهند و آنها را در بلاک بعدی اضافه کنند. در مورد بیت کوین، تراکنش های بلاتکلیف به استخر حافظه (mempool) متصل می شوند و منتظر می مانند توسط ماینرها انتخاب و در بلاک بعدی قرار گیرند.

اگر mempel پر باشد، ماینرها معاملات با هزینه بالاتر را انتخاب می کنند و بقیه را برای بلاک های بعدی می گذارند. به همین دلیل است که بسیاری از کاربران ارزهای دیجیتال مشتاق هستند که در صورت فوریت معاملات خود، هزینه ها را به صورت دستی افزایش دهند.

در اتریوم ، هزینه معاملات با گس اندازه گیری می شود . بلاک چین اتریوم ویژگی های پیچیده تری نسبت به بیت کوین مانند قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز (dApps) ارائه می دهد، بنابراین کارمزد تراکنش ها در اینجا نقش اساسی دارند.

در موردریپل ، هیچ ماینری وجود ندارد که کوین های جدید ریپل را ایجاد کند که این یکی از دلایلی است که کارمزد تراکنش بسیار پایینی داشته باشد.

 بنابراین در مورد استیبل کوین ها، چگونه است؟ تتر هنگام انتقال وجوه بین دو حساب USDT یا هر دو کیف پول مبتنی بر بلاک چین که توانایی ذخیره این دارایی دیجیتال را دارند ، هزینه تراکنش را اعمال نمی کند. با این حال، هنگامی که USDT دوباره به فیات تبدیل می شود، می تواند هزینه هایی داشته باشد.

در شبکه بلاک چین هزینه های تراکنش چگونه مقایسه می شوند؟

معمولاً بلاک چین هایی که می توانند تعداد معاملات بیشتری را در ثانیه انجام دهند، هزینه تراکنش کمتری دارند. امروزه ده ها پروژه بلاک چین معروف وجود دارد که هزینه های مختلفی را برای تراکنش ها دریافت می کنند. یک قانون ساده این است: هرچه توان عملیاتی شبکه بیشتر باشد، هزینه تراکنش نیز کمتر است.

به عنوان مثال، هزینه استاندارد تراکنش های ریپل XRP 0.00001 است و برای مدت زمان بسیار کوتاهی در سال 2017 به بیش از XRP 0.40 رسید. با توجه به اینکه قیمت ریپل زیر 0.25 دلار است، هزینه بسیار ناچیزی است.

در اتریوم هزینه تراکنش ها بیشتر است و می تواند در هنگام ازدحام در شبکه افزایش یابد. این اتفاق در سال 2017 ، 2018 و در اواسط سال 2020 زمانی که دیفای شور و اشتیق بالایی داشته است رخ داد. در ماه آگوست، هزینه تراکنش ها به بالاترین حد خود رسید  و یک ماه بعد دوباره رکورد شکسته شد. برخی از افراد هزینه 99 دلار نیز پرداختند و همین باعث گمانه زنی در مورد شروع برخی پروتکل ها برای جستجوی بلاک چین های جایگزین شد.

در تاریخ 1 سپتامبر ، ماینرهای اتریوم در یک ساعت 500،000 دلار سود کسب کردند. تقاضا برای معاملات به یک مشکل بزرگ برای این بلاک چین تبدیل شده است، اما امید است که با ارتقا  به اتریوم 2 ، کارمزدها کمتر شود.

در مورد بیت کوین، بزرگترین ارز رمزنگاری شده از نظر سقف بازار نیز افزایش چشمگیری در قیمت کارمزد معاملات در سال جاری داشته است. کارمزد تراکنش ها در ماه ژانویه زیر 1 دلار بود و در ماه آگوست به بیش از 6 دلار رشد کردند و در پایان ماه اکتبر به 10 دلار رسید.

علاوه بر بیت کوین و اتریوم ، سایر بلاکچین ها از جمله لایت کوین ، بیت کوین کش، کاردانو و  اتریوم کلاسیک به طور متوسط ​​هزینه های بسیار پایین تر از زیر یک سنت دارند. هزینه های ترون حتی کمتر از ریپل است.

چه عواملی در کارمزد تراکنش ها نقش دارند؟

دو عامل اصلی تأثیرگذار بر میزان کارمزد تراکنش ها، اندازه تراکنش و تقاضای برای فضای بلاک است. با توجه به اینکه برخی از شبکه ها فقط می توانند مقدار محدودی از داده ها را در هر بلاک داشته باشند ، ماینرها یا اعتبارسنج ها محدود به تعداد تراکنش هایی هستند که می توانند شامل شوند. هنگامی که کاربران زیادی به طور همزمان ارز دیجیتال ارسال می کنند ، تقاضا برای فضای بلاک افزایش می یابد و تراکنش های بیشتری در صف انتظار تأیید هستند. گاهی اوقات ، تقاضا برای فضای بلاک می تواند آنقدر زیاد شود که شبکه ها با ازدحام مواجه شوند و کارمزدها به سطوح ناپایدار افزایش یابد. تراکنش های بزرگتر به فضای بیشتری در بلاک احتیاج دارند و  در برابر تراکنش های کوچک، زمان بیشتری طول می کشد تا تایید شوند.

منبع: Cointelegraph

بیتکس 24 پلتفرم حرفه ای معاملات ارزهای دیجیتال