آپشن بیت کوین چیست؟

آپشن نوعی قرارداد مشتقه است که به مالک اختیار می دهد (نه تعهد) که یک دارایی را با قیمت مشخص در یک زمان از پیش تعیین شده (تاریخ انقضا) خریداری یا بفروشد.

در حالی که اصطلاح "قرارداد مشتقه" این را در ذهن تداعی می کند که یک ابزار پیچیده مالی هستند که در لابراتورهای های وال استریت ساخته و پرداخته شده اند، قراردادهایی مشابه آپشن حداقل از یونان باستان برای معامله زیتون مورد استفاده قرار می گرفتند و در اثر مبادلات فرهنگی گسترش یافتند، مثلا در قرن هفدهم مبادله برنج در مرکز مبادله برنج توجیما در ژاپن بوسیله این نوع قرار دادها انجام می شد.

امروزه میزان مشارکت قراردادهای آپشن در بازار مشتقات جهانی بیش از 500 تریلیون دلار تخمین زده می شود. بنابراین، چرا قراردادهای آپشن یک سابقه طولانی مدت و عظیم در امور مالی دارند و افزایش قراردادهای آپشن بیت کوین برای رمزنگاری چه معنایی دارد؟

در سطح فردی، قراردادهای آپشن به فعالان بازار اجازه می دهد تا درآمدزایی کنند، شرط بندی های سودمندی انجام دهند و از مواضع خود محافظت کنند، به ویژه در میان نوسانات بازار. قرار داد آپشن شامل یک فروشنده آپشن (اختیار) و یک خریدار آپشن  می باشد .

خریدار آپشن مبلغی را به عنوان وثیقه  (premium)به فروشنده پرداخت می کند که بر اساس ملاحظاتی چون قیمت اعمالی (قیمت فعلی در مقابل قیمت آینده)، زمان انقضاء و نوسانات مورد انتظار قیمت محاسبه می شود . فروشنده نیز مبلغ وثیقه را به عنوان درامد معامله برای خود برمی دارد .این مورد هنگامی که برای بیت کوین اعمال می شود، مزایای زیادی برای بسیاری از بازیگران در اکوسیستم دارد: فروشندگان بلند مدت و ماینرها می توانند به طور موثر پوزیشن های خود را کاور کنند و با آپشن فروش درآمد کسب کنند و دلالان می توانند خطرات نزولی را محدود کنند . با نگاهی به بازار به طور کلی، نشان داده شده است که قراردادهای آپشن برای سلامت بازار نیز حیاتی هستند. طبق یک تجزیه و تحلیل تجربی که توسط مجله journal of finance صورت گرفت ، تنوع گزینه های معاملات آپشن برای یک دارایی به کاهش گستردگی ، افزایش عمق قراردادها ،حجم ، فراوانی و اندازه تراکنش ها منتهی می شود و بطور کلی نتایج به دست آمده بیانگر این هستند که کارکردهای معاملات آپشن موجب بهبود کیفیت بازارهای سهام پایه می‌شود.به عبارت دیگر آپشن های بیت ‌کوین می‌ تواند به نفع تمام اکوسیستم باشد خواه فرد خاصی از آنها استفاده کند یا خیر.

اصول مقدماتی آپشن خرید و فروش، اختیار خرید، اختیار فروش

 قراردادهای آپشن عمدتاً به دو صورت بسته  می شود: اختیار خرید (call option) و اختیار فروش .(put option) اختیار خرید به خریدار این امکان را می دهد که یک دارایی اساسی را با قیمت توافقی خریداری کند، در حالی که یک اختیار فروش به خریدار آپشن این امکان را می دهد که یک دارایی اساسی را با قیمت توافقی مشخص بفروشد.

قراردادهای اختیار خرید و فروش اهرم های قدرتمندی را برای فروشنده و خریدار اختیار فراهم می کند که دارایی خود را معامله کند یا آن را حفظ کند . در ابتدایی ترین سطح، خریدار هنگامی سود می برد که قیمت دارایی اصلی بیشتر از قیمت قرداد باشد و دارنده اختیار فروش نیز هنگامی به سود می رسد که قیمت فعلی دارایی کمتر از قیمت قرارداد باشد.

اما بهتر است تا نگاه عمیق تری به چگونگی کارکرد هر قرارداد برای هر یک از از طرفین آن داشته باشیم.

:Long Call  قرارداد اختیار خرید با انگیزه افزایش قیمت در آینده

 معامله گری که یک اختیار خرید را خریداری می کند، معتقد است که قیمت دارایی پایه افزایش می یابد. در حالی که معامله گران به سادگی می توانند دارایی را به طور کامل خریداری کنند اما آنها متعاقباً خود را به طور کامل در معرض خطرات ناشی از کاهش قیمت دارایی قرار می دهند که این امر به ویژه با یک کلاس دارایی ناپایدار خطرناک است. اما هنگامی که یک قرارداد خرید اختیاری منعقد می شود، خطر احتمالی فقط از دست دادن مقدار پولی را که بابت ودیعه قرارداد پرداخت شده را تهدید می کند. اما سود بالقوه عبارت است از تفاوت قیمت فروش فعلی که می بایستی بالاتر از قیمت توافقی باشد به علاوه مبلغ وثیقه اولیه که از قیمت واقعی کسر می گردد . به عنوان مثال، اگر قیمت توافقی100 دلار باشد و ودیعه پرداختی 10 دلار باشد، در صورت تمایل قیمت 120 دلار منجر به سود 10 دلاری می شود.

منبع: https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=6406406

Short Put: فروش سهام اختیار فروش با انگیزه افزایش قیمت

گزینه دیگر برای معامله گرانی که معتقدند قیمت دارایی افزایش می یابد، تحت عنوان اختیار فروش  است. در صورت فروش اختیار فروش، خریداران توافق می کنند که دارایی پایه را به قیمت توافقی خریداری کنند. اگر قیمت لحظه ای دارایی بیشتر از قیمت توافقی باشد، خریداران انتخاب می کنند که فروشی نکنند و و در این صورت فروشنده اختیار از تصاحب مبلغ ودیعه سود خواهد برد.

منبع: https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=6406498

Long Put  : خرید یک اختیار فروش با هدف کاهش قیمت

اگر معامله گران در دارایی مورد نظر با روند تزولی مواجه شوند ممکن است خرید یک اختیار خرید را انتخاب کنند و به آنها امکان گزینه فروش با قیمت توافقی را بدهند، برخلاف زمانیکه مجبورند معامله خود را با هدف ضرر کمتر ببندند مشابه Long Call در بالا، این امر خطر از دست دادن وثیقه پرداختی برای قرارداد را کاهش می دهد. هنگام خرید یک اختیار خرید، در صورتی خریداران به سود خواهند رسید که مجموع قیمت جاری ودیعه پرداختی کمتر از قیمت توافقی قرارداد باشد . به عنوان مثال، اگر قیمت توافقی 100 دلار باشد و وثیقه 10 دلار باشد و قیمت واقعی 90 باشد، سود کمتری نصیب شما خواهد شد.

منبع: https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=6406492

Short Call  : فروش اختیار خرید پیش بینی کاهش قیمت

آپشن دیگری که برای معامله گرانی که کاهش قیمت را پیش بینی می کنند، فروش اختیار خرید می باشد . در هنگام فروش یک اختیار خرید ، معامله گران توافق می کنند که دارایی پایه را به قیمت توافقی بفروشند در صورتی کهخریدار آن از اختیار خود استفاده نمایند. مانند Short put در بالا ، این استراتژی با هدف جمع آوری مبلق ودیعه قرارداد اختیار در زمانی است که خریداران تصمیم می گیرند از اختیار خود استفاده نکنند. این زمانی اتفاق می افتد که قیمت واقعی کمتر از قیمت توافقی باشد. اگر قیمت واقعی بالاتر از قیمت توافقی باشد، فروشنده اختیار خرید باید دارایی خود را با تخفیف بفروشد. این استراتژی به طور گسترده ای برای پوشش قسمتی از استراتژی اختیار فروش مورد استفاده قرار می گیرد همانگونه که در نمودار پایین شرح داده شده است.

منبع: https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=6406496

در حال حاضر مراکز متعددی وجود دارند که علیرغم موافقان و مخالفان متعدد، کارمزدهای متفاوت،  محدودیت های جغرافیایی،  محدودیتهای سرمایه‌ ای و تجارب متفاوت  معامله گران  در آنجا به  انجام معاملات آپشن بیت کوین اشتغال دارند .

منبع: Cointelegraph

بیتکس 24 پلتفرم معاملاتی ارزهای دیجیتال