تفاوت کوین و توکن، ارز دیجیتال و ارز مجازی

آیا میان کوین و توکن، ارز دیجیتال و ارز مجازی تفاوتی وجود دارد به طور خلاصه بله. در واقع بین همه این اصطلاحات، چه عمده و چه جزئی تفاوت هایی وجود دارد. به عنوان مثال، وقتی شرکت جی پی مورگان کوین JPM خود را منتشر کرد، آن را به عنوان یک "کوین دیجیتال" معرفی کرد، در حالی که Libra فیس بوک به عنوان "ارز دیجیتال" معرفی شد  و این شاید بخشی از دلایلی باشد که تنظیم‌کنندگان مقررات در سراسر جهان در مورد آن به تکاپو افتادند.

با این وجود، اگرچه کوین JPM  و Libra از نظر طراحی متفاوت هستند، در هر دو مورد، کارشناسان غیرمتمرکز بودن آنها را به عنوان "ارزهای رمزپایه" ، "پول مجازی" یا "ارزهای دیجیتال" رد کردند.  اساساً به این دلیل که توسط شرکت های بزرگ اداره می شوند و بنابراین متمرکز هستند. متأسفانه، این کار به همین سادگی نیست چراکه اگر مبنای رمزارز بودن را فقط ماهیت غیرمتمرکز بودن در نظر بگیریم باید گفت رمزارزهای دیگری نیز وجود دارند که متمرکزند! و یا حداقل تا حدی میتوانند اینطور باشند.

بنابراین، ارز رمزنگاری شده چه دیجیتالی یا مجازی (ظرافتهای بین آنها در ادامه مقاله بحث خواهد شد) با رمزنگاری قوی ساخته شده است که آن را بسیار امن و غیرقابل تغییر می کند. بیشتر ارزهای رمزنگاری شده مبتنی بر فناوری بلاک چین هستند که یک دفتر کل توزیع شده ای است که توسط یک شبکه غیرمتمرکز رایانه ای اجرا می شود. با این حال، ارزهای رمزپایه بدون بلاک چین از نظر فنی نیز امکان پذیر است در حقیقت، دیجی کش Digicash ، یکی از اولین اشکال پرداخت الکترونیکی رمزنگاری است که در اوایل دهه 1990 منتشر شد و بلاکچین نداشت.

برای هرچه پیچیده‌تر شدن موضوع باید گفت زیرشاخه‌هایی به‌صورت قراردادی نیز وجود دارند، مثلا رمزارزهای مبتی بر بلاک چین مدرن. به عبارت دیگر نئو NEO یک سکه است، در حالی که بایننس کوین Binance Coin (BNB) در واقع یک توکن است. همانطور که اکنون مشاهده می کنید، در فضای رمزنگاری پیرامون این اصطلاحات سردرگمی زیادی وجود دارد و در این مقاله سعی در شفاف کردن این موضوع داریم.

کوین چیست؟

کوین های دیجیتالی شبکه بلاک چین بومی خودشان را دارند. بیت کوین، مونرو (XMR) و اتر (ETH) همگی نمونه هایی از ارزهای رمزپایه هستند. چه چیزهایی مشترکی دارند؟ همه آنها  بلاکچین و دفترهای کل مستقل خودشان را دارند. بیت کوین با بلاکچین اصلی بیت کوین کار می کند، اتر در بلاکچین اتریوم و مونرو در بلاکچین مونرو استفاده می شود. همه آنها می توانند ارسال، دریافت یا استخراج شوند.

 همان طور که از نام آنها مشخص است، کوین ها دارای ویژگی های مشابه پول هستند آنها قابل مبادله، تقسیم و قابل حمل هستند و از نظر عرضه محدود هستند. بنابراین، به طور معمول، کوین های رمزنگاری شده دقیقاً مانند پول نقد فیزیکی مورد استفاده قرار می گیرند، اگرچه پذیرش آنها در فروشگاه‎ها به کندی پیش می رود، اما می توان از آنها برای پرداخت در ازای خرید یک محصوئمذذزئرذ تطخذت رتذ ل استفاده کرد.

اما استثناهایی نیز وجود دارد اگرچه اتر تمام ویژگی های یک کوین را دارد، اما عملکرد آن فراتر از نقش پولی آن است، زیرا در تسهیل معاملات از طریق بلاک چین اتریوم استفاده می شود. همچنین اصطلاح آلت کوین را نیز حتما شنیده اید. آلت کوین شبیه جایگزین دیگری برای بیت کوین است. در واقع تمام ارزهای رمزنگاری شده پس از بیت کوین را آلت کوین می نامند.

بسیاری از آلت کوین ها یک فورک از بیت کوین هستند و از پروتکل منبع باز بیت کوین استفاده می کنند مانند    Litecoin (LTC) و Dogecoin (DOGE) .  اما اتریوم و مونرو علی رغم ساخته شدن در بلاک چین های کاملا جدید، به عنوان آلت کوین نیز شناخته می شوند.

توکن چیست؟

دارایی های دیجیتالی این قابلیت را دارند که در داخل اکوسیستم یک پروژه معین استفاده شوند. تمایز اصلی میان توکن ها و کوین ها این است که مورد اول برای کار به یک بستر بلاک چین دیگر نیاز دارد.که اتریوم متداول ترین پلتفرم ایجاد توکن است که بیشتر به دلیل ویژگی های قراردادهای هوشمند این پلتفرم است. توکن های ایجاد شده در بلاک چین اتریوم معمولاً به عنوان توکن های ERC-20 شناخته می شوند. البته سیستم عامل های دیگری نیز برای توکن ها وجود دارد، مانند NEO یا Waves .

هدف توکن ها در مقایسه با کوین ها نیز متفاوت است، اگرچه از آنها می توان به عنوان وسیله پرداخت نیز استفاده کرد. بسیاری از توکن ها برای استفاده در برنامه های غیرمتمرکز (DApps) و شبکه های آنها ایجاد شده اند. برخی از توکن‎ها موسوم به یوتیلیتی توکن (Utility token) هستند، هدف اصلی این توکن‎ها این است که دارندگانش به عملکردهای پروژه دسترسی داشته باشند مانند توکن BAT که یک توکن ERC-20 است که برای تقویت تبلیغات دیجیتال ساخته شده است.

تبلیغ کنندگان تبلیغاتی را با توکن های BAT خریداری می کنند و بعد از آن این تبلیغات میان ناشران و کاربران موتور جستجو بعنوان میزبان و مخاطب آنها توزیع می شود.

علاوه بر این ، "توکن های امنیتی" وجود دارد که اساساً نشان دهنده سرمایه گذاری شخص در یک پروژه است. اگرچه سرمایه‌گذاران در ارزشی که پشتوانه‌ی یک استارت آپ است سهیم می شوند، اما به‎عنوان سهامدار آن استارت آپ تلقی نمی شوند.

آیا ارزهای دیجیتال و ارزهای مجازی متفاوت هستند؟

خیر، یکی اصطلاح بسیار انتزاعی تری است در حالی که دیگری کاملا حقیقی است. در واقع، این موضوع بسیار ساده تر از توکن و کوین است. "ارز دیجیتال" یک اصطلاح کلی است برای توصیف انواع پول الکترونیکی چه ارز مجازی و چه ارز رمزنگاری شده .

مفهوم ارزهای دیجیتال برای اولین بار در سال 1983 در یک مقاله تحقیقاتی توسط دیوید چوم، که بعداً آن را در قالب Digicash پیاده سازی کرد، مطرح شد. ویژگی ارزهای دیجیتال این است که آنها فقط به صورت دیجیتال یا الکترونیکی وجود دارند و برخلاف یک اسکناس واقعی مانند دلار یا یک سکه، قابل لمس نیستند. این ارزها فقط به‌صورت آنلاین قابل تهیه و پرداخت هستند و این امر از طریق کیف‎پول‎های الکترونیکی و شبکه‌های مشخص متصل به اینترنت میسر است. به طور معمول، هیچ واسطه ای وجود ندارد (هیچ بانکی)، به همین دلیل معاملات فوری انجام می شوند و کارمزد کمی یا بدون هزینه اعمال می شود.

کوین ها ، توکن ها ، ارزهای مجازی همه در ارزهای دیجیتالی قرار می گیرند. ارزهای مجازی هرچند که از نظر تئوریک دیجیتال هستند اما در واقع ماهیتی متفاوت دارند. همان طور که بانک مرکزی اروپا برای اولین بار این واژه را در سال 2012 تعریف کرد، یک ارز مجازی "پول دیجیتال در یک محیط غیر قانونی است که توسط توسعه دهندگان آن صادر و کنترل می شود و به عنوان روش پرداخت در میان اعضای یک جامعه مجازی خاص استفاده می شود."

یک مثال برجسته از ارزهای مجازی که مبتنی بر رمزپایه نیستند می تواند پول در بازی های ویدیویی باشد، مانند توکن های World of Warcraft، کارت های نقدی GTA Online یا امتیازات FIFA از بازی EA Sports.  آنها معمولاً در محیط بازی مربوطه وجود دارند و برای باز کردن محتوای جوایز مانند امکانات و انیمیشن‎های جدید مورد استفاده قرار می گیرند.  بنابراین، برخلاف پول عادی یا حتی ارزهای دیجیتال خاص، ارزهای مجازی نمی توانند توسط بانک مرکزی یا سایر مراجع نظارتی بانکی صادر شوند . در نتیجه رمزارزها کاملاً از ارزهای مجازی متفاوتند و نباید با هم اشتباه گرفته شوند، نهایتاً می توان آنها را در یک دسته کلی تر با نام ارزهای دیجیتال قرار داد.

آیا این تعاریف جهانی هستند؟

 با توجه به اینکه این فضا به طور مداوم در حال تکامل است باید گفت خیر. ارزهای رمزنگاری شده همانطور که می دانیم فقط 10 سال وجود داشته اند، در حالی که نهادها تنها سه یا پنج سال است که توجه خود را به آنها معطوف کرده اند. زمانی که محبوبیت بیت کوین همراه با ارزش آن افزایش چشمگیری یافت.

 قابل ذکر است، لیبرای فیس بوک  اخیراً شور و هیجان عمده دیگری را در میان ناظران مالی ایجاد کرده است. برخی از کشورها اکنون گروه های ویژه ای را تشکیل می دهند تا بحث کنند که لیبرا چیست و چگونه می تواند تنظیم شود.

بنابراین تعریف رمزارزها بسیار گوناگون و بسته به قلمرویی که می خواهد در آن تعریف شود، متفاوت است. در ایالات متحده آمریکا ۵ سازمان مختلف نظارتی وجود دارد که براساس دیدگاهشان تعاریف متفاوتی از رمزارزها ارائه داده‎اند. به همین نسبت در ژاپن و روسیه هم تعاریف مختلفی برای رمزارزها وجود دارد.

در نهایت باتوجه به اینکه فضای کریپتوها با سرعتی بی‌نظیر درحال رشد و تکامل است، تنظیم کنندگان قوانین نیز عقب مانده‌اند، عاقلانه این است که در نظر داشته باشیم ممکن است در آینده تعاریف جدیدی برای ارزهای دیجیتال مطرح شود که ما را ملزم می کند که درخصوص آنها بروز باشیم.

منبع: Cointelegraph

بیتکس 24 پلتفرم حرید و فروش ارز دیجیتال

برای خرید و فروش ارزدیجیتال به صرافی بیتکس 24 مراجعه کنید.