گس اتریوم چیست؟

گس شبکه اتریوم یک اصطلاح مبهم در ارزهای دیجیتال است. گس برای توصیف هزینه های معامله در شبکه استفاده می شود، اما درک واقعی گس نیاز به کمی درک بهتر شبکه اتریوم دارد.

گس و قرار داد هوشمند

ConsenSys  گس را به عنوان واحد اندازه گیری در هنگام به کارگیری اتریوم به عنوان رایانه جهانی تعریف می کنند، اما در توضیح ساده تر گس را می توان هزینه یا کارمزد به کارگیری شبکه اتریوم دانست.

اما گس چیزی بیش از هزینه کارمزد معاملات در شبکه اتریوم است. اتریوم قادر است انواع برنامه ها را اجرا و راه اندازه کند که اساس شبکه غیرمتمرکز است. به همین ترتیب، از نظر فنی می توان گس را "هزینه معاملات" توصیف کرد.

 در مقاله زرد اتریوم که توسط یکی از سازندگان شبکه ، گاوین وود (Gavin Wood) نوشته شده است، دستورالعمل میزان پرداخت گس به ازای فعالیت های گوناگونی که در شبکه اتریوم را توضیح می دهد:

گس شبکه اتریوم، منبع: Ethereum Yellow Paper

هر نوع دستورالعمل انجام شده در شبکه، قیمت ثابت خود را دارد. برای فهمیدن هزینه یک معامله یا قرارداد هوشمند، ارزشی که هر دستور صورت گرفته دارد را مورد محاسبه قرار می دهیم. مشکلات اما وقتی بوجود می آیند که قصد پرداخت هزینه تراکنش را داشته باشید.

 اصطلاحی که به بهترین وجه گس را توصیف می کند، سوخت شبکه اتریوم است. اما سوخت به خودی خود ارز نیست، بلکه باید آن را به دلار یا یورو خریداری کنید. گس هم همینطور برای اینکه پرداخت آن صورت گیرد، باید ارزش آن به اتر گفته شود، اتر ارز رمزپایه اصلی شبکه اتریوم است. بنابراین قیمت ثابتی برای تبدیل گس به اتر وجود ندارد. این عهده خریداران و فروشندگان (معدن کاران) است که قیمت مناسب برای هر دو طرف را ارائه دهند.

نحوه کارکرد گس در شبکه اتریوم

برای اجرای هر دستورالعمل در شبکه اتریوم، فرستنده معامله باید قبل از ارسال آن به شبکه ، "محدودیت گس" را مشخص کند. محدودیت گس حداکثر مبلغی است که کسی مایل است برای دستورالعمل خود برای پرداخت و پردازش پرداخت کند.

 پردازنده های این تراکنش ها، اپراتورهای سرور که به ماینرها معروف هستند، هنگام دریافت یک معامله معلق، چند انتخاب دارند. ابتدا ، آنها می توانند معامله را با پردازش دستورالعمل ها با رایانه خود، با استفاده از برق در فرآیند، بپذیرند و هزینه پیوست تعیین شده توسط فرستنده را حفظ کنند. اگر فرستنده محدودیت گس بالاتر از حد لازم برای معامله را تعیین کند، آنها می توانند بخشی از گس را به فرستنده بازپرداخت کنند. در غیر این صورت، اگر فرستنده محدودیت گس کمتری از آنچه در آن زمان بازار می پرداخت، تعیین کند، آنها می توانند معامله را رد کنند.

 اگر دستورالعمل های معامله، در اواسط اجرا، در هنگام پردازش ماینرها، گس آن تمام شود ، "دوباره به حالت اولیه خود برگردانده می شود." به عبارت دیگر ، معامله به فرستنده بازگردانده می شود. با این وجود ، فرستنده همچنان باید هزینه ای به ماینرها بپردازد تا بتواند قدرت محاسباتی را که برای پردازش معامله صرف کرده اند، جبران کند. حتی اگر این معامله فقط تا حدی کامل باشد. ماینرها همچنین باید معامله را به بلاک چین اضافه کنند، حتی اگر کاملاً اجرا نشده باشد. اگر فرستنده محدودیت گس بالاتر از حد لازم را تعیین کند، ماینر اختلاف را به فرستنده پس می دهد.

 در حالی که این سازوکار به دلیل نحوه رسیدگی به معاملات بسیار مورد تشویق قرار گرفته است، اما در واقعیت مستعد عوارض است.

 این مشکل به ویژه در معاملات با محدودیت گس زیاد ایجاد می شود.  برای بیت کوین و سایر بلاک چین های متمرکز بر پرداخت، کارمزد بیشتر معمولاً به این معنی است که معاملات سریعتر ارسال می شوند. که در مورد اتریوم صدق نمی کند. برای هر بلوک در شبکه اتریوم ، استخراج کنندگان به حداکثر "محدودیت گس  بلوک" محدود می شوند، که حداکثر مقدارگس مصرفی در هر بلوک را از پیش تعیین می کند.

تراکنشی را مدنظر قرار دهید که محدودیت گس آن 10 هزار گس است . در این مورد، ماینرها تمایل کمتری برای انجام معاملات با محدودیت های بالای گس دارند زیرا این امر باعث اتلاف بخشی از محدودیت گس بلوک می شود. برای این معاملات با گس زیاد ، قسمت عمده ای از آن معمولاً توسط ماینر مسترد می شود. در عوض، ماینرها تصمیم می گیرند معاملات با محدودیت گس کمتری انجام دهند.

به عنوان مثال، مورد بررسی قرار دادن دو تراکنش جداگانه با کارمزد 21000 گس برای ماینرها اقتصادی‌تر می باشد تا اینکه یک تراکنش با کارمزد 42000 گس را انجام دهند . این ویژگی که در شبکه وجود دارد ، موجب ایجاد مشکل خواهد شد.

گس در شبکه اتریوم

برای اینکه اتریوم به عنوان رایانه جهانی کار کند، هزینه های شبکه باید اندک باشد. به همین ترتیب، روش پرداخت این معاملات، اتر ، نیز باید در مقادیر جزئی بیان شود.  برای پرداخت هزینه ها، اتر با چندین واحد کوچکتر ارائه می شود که بیشترین کاربرد را gwei دارد. gwei واحد شمارشی می باشد که بسیار زیاد استفاده می شود که به عنوان نانو اتر نیز مطرح است . هر یک نانو اتر معادل(10 به توان -9) 0.000000001 اتر است .

 شیوه‌های دیگری نیز به منظور نامگذاری واحدهای کوچکتر از اتر نیز موجود است . در این شیوه، هر واحد به اسم یکی از افراد موثر در بازار ارزهای دیجیتال است . البته گفتنی است که این نام‌گذاری آنچنان هم استفاده نمی‌شود.

چگونه گس شبکه اتریوم را محاسبه کنیم؟

روشهای مختلفی برای محاسبه هزینه لازم برای اجرای معامله در شبکه اتریوم وجود دارد. شبکه به گونه ای تنظیم شده است که می توان هر هزینه دلخواهی را تعیین کرد. بنابراین ، از نظر تئوری ، یک فرستنده می تواند هر شماره را به عنوان هزینه معامله ای که مایل به پرداخت آن است، انتخاب کند، مهم نیست که چقدر کوچک باشد (خوب ، به اندازه یک گیگابایت). در واقعیت به این روش کار نمی کند زیرا ماینرها هنوز هم با پرداخت هزینه کار می کنند.

 ده ها ماشین حساب گس به صورت آنلاین در دسترس است که به کاربران مشتاق اتریوم اجازه می دهد تا ایده کلی در مورد مقدار گس مورد نیاز معاملاتشان را بدست آورند. یکی از این ابزارها می توان ETH Gas Station را نام برد که توصیه می شود از آن استفاده کنید .

 در چند ماه اخیر ، به منظور مورد تایید قرار گرفتن انجام یک تراکنش در مدت زمانی کمتر از 5 دقیقه ، هزینه کارمزد آن 23 gwei  یا 0.091 دلار بود . برای اینکه همین تراکنش در مدت زمانی کمتر از 2 دقیقه صورت گیرد، می بایست 34 gwei یا تقریبا 0.135 دلار پرداخت گردد .

دقت کنید که این محاسبات تخمینی انجام می شود . یک تراکنش با کارمزد 21000 gas که قیمت هر gas برابر 35 gwei است ، به طور تقریبی توسط از سوی 97 درصد افراد مورد پذیرش قرار گرفته است . زمانی که به منظور تایید این تراکنش لازم است ، به صورت میانگین 21 ثانیه است .

منبع: cryptobriefing.com

بیتکس24 پلتفرم معاملاتی ارزهای دیجیتال

برای خرید و فروش ارز دیجیتال به بیتکس 24 مراجعه کنید.